پوریا آذربایجانی در گفت‌وگو با فارس: نوار زرد صحنه اضافه ندارد/ خودم را در ساخت سریال پلیسی محک زدم/ ماجرای پلیس شدن امیر آقایی
تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۳۰۵۲۱
خبرگزاری فارس-گروه رادیو و تلویزیون: به طور معمول زمانی که حرفی از سریال های پلیسی می‌شود اغلب مخاطبان تعدادی محدود از سریال های پلیسی را به خاطر دارند چراکه تولید و موفقیت یک اثر پلیسی آنهم در مدیوم تلویزیون با مشکلاتی روبرو است که شاید هر کارگردانی تن به این ندهد. این شب ها سریالی به نام «نوار زرد» از شبکه دو سیما پخش می‌شود که کارگردانی آن را پوریا آذربایجانی بر عهده دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
** شما تا به حال نه تجربه سریال داشتید و نه اینکه در ژانر پلیسی اثری را ساخته بودید. چطور شد که از فیلمسازی به سمت سریال سازی آمدید؟
- به هر حال دوست داشتم تا تجربه سریال سازی را هم داشته باشم به این خاطر که در سریال سازی شما با مخاطب عجیبی روبرو می شوید که در سینما این تعداد مخاطبان کمتر هستند. محمدرضا شفیعی تهیه کننده متن «نوار زرد» را به صورت کامل به من داد تا مطالعه کنم. متن دوست داشتنی بود و از قبل هم دوست داشتم با شفیعی کار کنم و نتیجه این شد که همکاری ما با هم شکل گرفت. یعنی از قبل برنامه ریزی خاصی نداشتیم و صرفا علاقه ای بود که تبدیل به یک اتفاق شد. همچنین زمانی که کارگردانی را پذیرفتم، در صحبت‌هایم با نویسنده بخش‌هایی از متن تغییر کرد.
** کارگردانی سریال پلیسی برایتان دشوار نبود؟
- می تواند سخت باشد. به هر حال ساخت سریال های پلیسی و یا سریال هایی به این سبک که سفارش ارگانی باشد سختی هایی را نیز به همراه دارد که شما باید یک جاهایی حواستان به سازمان سفارش دهنده باشد، اما خداراشکر تهیه کننده بین ما و سازمان تعاملی به وجود آورد که این سختی ها برطرف شد.
** وقتی «نوار زرد» به شما پیشنهاد شد بیشتر چه گزینه ای برایتان اهمیت داشت؟
- دو ماجرا بود. یکی متن خوب که این متن خوب می توانست در هر ژانری باشد و باید بگویم به صرف اینکه سریال پلیسی است من کارگردانی آن را قبول نکردم! وقتی متن را خواندم به این نتیجه رسیدم که متنی است که می تواند مخاطب را جذب کرده و من هم می توانم فضای موجود را درآورم. از طرفی هم دوست داشتم زمانیکه می خواهم در تلویزیون کار کنم با شفیعی که تهیه کننده خوبی است کار کنم. ضمن اینکه چالشی برای خودم هم بود که ببینم در قصه های پلیسی چند چند هستم.
** با توجه به اینکه سریال سفارشی است، شما در ساخت دچار محدودیت نشدید؟
- نیروی انتظامی و یا هر جای دیگری که کاری را سفارش داده باشند، نظر می‌دهند اما همانطور که گفتم جذابیت این سریال در برقراری تعامل بین سازندگان و نیروی انتظامی بود. بعد از اینکه با یکدیگر صحبت کردیم هر دو در سکانس و پلان ها به یک جمع بندی رسیدیم. برخی سکانس ها با نظر نیروی انتظامی تصویربرداری شده اند، بعضی را ممکن است من به شخصه دوست نداشته باشم، اما با تمامی این تفاسیر معتقدم «نوار زرد» در دید مخاطب خیلی سفارشی به نظر نمی‌آید. از طرفی اینطور هم نمی توان گفت که بیشتر بر اساس سلیقه من ساخته شده و اگر هم قرار بود تبلیغی برای نیروی انتظامی شود، در زیر متن‌ها اتفاق افتاد تا لایه های رویی.
** آنچه که از قبل در ذهن داشتید با آنچه که الان از تلویزیون پخش می‌شود همخوانی دارد و از این نتیجه راضی هستید؟
- قطعا مورد رضایتم هست، اما همیشه آنچه در ذهن کارگردان وجود دارد با آنچه که ساخته می‌شود قطعا فرق دارد. اتفاق‌های بسیاری حین تولید می افتد. سفارش دهنده و نبود امکانات از این دسته هستند اما در مجموع از نتیجه کار راضی هستم.
** در پروسه تولید مشکلی نداشتید؟
- در تولید همیشه مشکل بوجود می آید و این اولین و آخرین بار هم نیست. یعنی در ساخت هر اثر سینمای و سریال مشکلاتی وجود دارد که معمولا خیلی از آنها ناشی از تصور قبل از تولید است که فکر می کنید اتفاقی باید به شکلی که در ذهنتان است رقم بخورد، اما به دلیل مشکلاتی که حین تولید بوجود می‌آید این اتفاق طور دیگری رقم می‌خورد. ما هم خالی از مشکل نبودیم اما معتقدم جذابیت کار کردن در همین است که بتوانید این مشکلات را حل کرده و از آنها بگذرید. اما چیزی نبوده که باعث شود من کلا دلم نخواهد ادامه دهم و کار کنم و الان که پخش می شود دوستش نداشته باشم و به عنوان اولین تجربه سریال سازی راضی هستم.
** به این اشاره کردید که تعداد مخاطبان سریال‌های تلویزیونی برایم جذابیت داشت، تا الان توانستید مخاطب خوبی را بدست آورید؟
- بله، البته من تحقیق میدانی ویژه ای انجام ندادم اما از دور و اطراف می شنوم که مردم «نوار زرد» را دنبال می کنند و در این شب ها پربیننده ترین سریال تلویزیون است.
** بخشی دیگر از این ماجرا به ژانر پلیسی این سریال برمی‌گردد.
- بله، اما سریال های دیگری هم بوده که در همین ژانر تولید شده و نتوانسته رضایت مخاطب را جلب کند و فقط دو قسمت مخاطب داشته است.
** قصه نوار زرد چقدر برای خودتان جذابیت داشت؟
- جذابیت هر چیزی در مدیا محصول یک عامل نیست. یعنی من نمی توانم بگویم کارگردانی عجیبی کردم و یا متنی عجیب و غریب داشتیم و یا اینکه امیر آقایی خیلی جذاب است. مجموعه همه اینها در کنار هم نتیجه نسبتا خوبی داده است. به هر حال در متن جذابیت وجود داشته است و من هم سعی کردم در اجرا خیلی تلویزیونی ماجرا برگزار نشود و مثل استانداردهای تلویزیون نباشد که هزار جور پلان می گیرند که مونتور بتواند فقط با چهار زاویه دوربین ریتمی ایجاد کند و مخاطب اصلا متوجه نشود که به چه دلیل باید یکسری پلان های اضافی ببیند! از این قبیل پلان ها در تلویزیون و ساخت سریال ها خیلی دیده می شود. علاوه بر این تمامی بازیگرها به خوبی کار خود را انجام داده اند.
** انتخاب امیر آقایی پیشنهاد خودتان بود؟
- از همان ابتدا دوست داشتم پلیسی که می خواهد در نوار زرد بازی کند، کمتر در این مدت در تلویزیون دیده شده باشد و دوست نداشتم به سمت بازیگرانی بروم که در اغلب شبکه های تلویزیونی هستند. در عین حال همان زمان به دنبال فردی بودیم که در بازی‌های پیشین خود ویژگی هایی مثل جذابیت، داشتن صورتی قوی، بازی خوب و حسی را داشته باشد. همه اینها انتخاب هایم را محدود و محدودتر می کرد. یکی از گزینه هایی که به او فکر می کردم امیر آقایی بود اما نمی دانستم مشغول کار دیگری هست یا نه. امیر آقایی مدت زیادی بود که در تلویزیون حضور نداشت. او بازیگر خوب و جذابی است. با او صحبت کردم و بعد از مطالعه فیلم نامه او هم از متن خوشش آمد و از قبل هم با هم آشنایی داشتیم. همین شد که آقایی کاراکتر اصلی نوار زرد را پذیرفت. از این انتخاب راضی بودم و همکاری بسیار جذابی بود.
** در برخی نقدها درباره بازی امیر آقایی در این سریال حرف هایی زده بودند و به این اشاره کردند که بازی او تصنعی است.
-من هم خواندم، اما این نقد خیلی درست نیست. وقتی شما منحنی سینوسی را برای بازی او در این سریال در نظر می گیرید که بخشی از آن رفتار او در اداره و پرونده هایش است و بخشی دیگر رفتارش با پدرش و بخشی دیگر رفتارش با عشقش است، آنقدر منحنی درستی در آن رعایت شده و حس و حال ها به درستی در هم آمیخته شده که فکر می کنم مهندسی در آن وجود ندارد و بیشتر ماجرای حسی درستی اتفاق افتاده است و هر فردی هم می تواند نظری داشته باشد. مثل این است که من از بازی یک بازیگر خوشم نیاید و هیئت داوران دقیقا به او سیمرغ دهند. به هر حال در نظرها تفاوت وجود دارد. قطعا افرادی هم هستند که شاید کلیت سریال و یا بازی آقایی را دوست ندارند، اما ما بیشتر بازخوردهای مثبت از مردم دریافت کردیم.
** قصه هایی که در این سریال دیده می‌شوند، همگی بر اساس واقعیت هستند؟
- بیشتر آنها برگرفته از پرونده‌های واقعی هستند که کریم لک زاده (نویسنده) بر اساس تحقیق‌هایی که در این مدت انجام داده آنها را به نگارش درآورده است. اما ممکن است در جزئیات تغییراتی داشته باشند.
** بعد از ساخت این سریال باز هم برای تلویزیون سریال می‌سازید؟
- فعلا درگیر فیلم سینمایی «جشن دلتنگی» هستم و بعید است که بخواهم سریال بسازم، اما درباره اینکه باز هم بخواهم سریال بسازم فعلا چیزی نمی توانم بگویم.
سریال «نوار زرد» به نویسندگی کریم لک زاده،کارگردانی پوریا آذربایجانی و تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی هر شب از شبکه دو سیما پخش می شود.
انتهای پیام/
منبع: فارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۳۰۵۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا سلبریتی‌ها جای کسی را در تئاتر تنگ کرده‌اند؟
حضور بازیگران سینما و تلویزیون، روی صحنه تئاتر، طی سال‌های اخیر، با موجی از واکنش‌های متفاوت مواجه بوده است. عده‌ای این حضور را غنیمت شمرده و آن را به نفع مصادیقی، چون جریان اقتصادی تئاتر نسبت دادند و در مقابل، برخی این حضور را ناامن دانسته و ساحت نمایش و صحنه را مبرا از آن رخداد‌هایی که مقابل دوربین سینما و تلویزیون می‌گذرد، می‌دانند.
خاک صحنه دامن‌گیر است
این تقابل طی سالیان اخیر، همواره به محلی در جهت مناقشه دو گروه تبدیل شده است، اما کفه قضاوت همواره به نفع موافقان این حضور، سنگینی کرده است علی‌الخصوص آن‌که طی ماه‌های اخیر، اخباری مبنی بر حضور اینفلوئنسرها روی صحنه نمایش حسابی خبرساز شده بود. در چنین شرایطی استدلال موافقان حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر این بود که در این زمینه، آیا حضور بازیگر حرفه‌ای موجه است یا حضور اینفلوئنسرها؟
بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره‌های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده‌اند، از تئاتر شروع کرده‌اند و خاستگاه تئاتری دارنددر حال حاضر بازیگرانی، چون فرهاد آئیش، صابر ابر، بهرام افشاری، نادر فلاح، بهنام تشکر، کوروش سلیمانی، رامین ناصرنصیر، امیرحسین فتحی، نورا هاشمی، صدف اسپهبدی، محمد نادری نمایش‌هایی را به روی صحنه دارند؛ حضور بازیگران شناخته‌شده دیگر به پای ثابت تقویم سالیانه کشور تبدیل شده به‌گونه‌ای که در هر برهه زمانی در طول سال، بازیگران چهره‌ای را یافت می‌کنیم که نمایش‌هایی را به روی صحنه دارند.
لازم است به این نکته مهم اشاره کنیم که بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره‌های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده‌اند، از تئاتر شروع کرده‌اند و خاستگاه تئاتری دارند و اکنون که پس از مدتی، دوباره به صحنه تئاتر بازگشته‌اند، نمی‌توان این ایراد را بر آنها وارد دانست که چرا خود را به هنر نمایش سنجاق می‌کنند. خاک صحنه دامن‌گیر است و اگر باید انتقادی را به این دسته از بازیگران وارد دانست، باید عنوان کرد که چرا در طول این مدت، در عرصه نمایش کم‌کاری داشته‌اند.
فارغ از این اتفاق، اگر بازیگری، خاستگاه تئاتری نداشته باشد و حالا به هر دلیلی درصدد تجربه‌اندوزی در این عرصه است، چرا باید جلوی این حضور را گرفت؟ نخست آن‌که تمرینات منحصر تئاتر سبب کسب مهارت‌های نوین و متفاوتی در آن بازیگر می‌شود که در ادامه مسیر بازیگری او تاثیرات مثبتی به همراه خواهد داشت.
چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره‌ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال می‌کنند به راحتی فراهم استثانیا سبب رونق اقتصادی تئاتر می‌شود که در تمام این سال‌ها به‌عنوان پاشنه آشیل نمایش مطرح بوده و ناملایمات بسیاری را در این هنر اصیل رقم زده است. ثالثا، هر نمایشی، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده دارد. با توجه به حساسیت‌های بالایی که در این زمینه وجود دارد و البته وسواسی که به ویژه در نگاه کارگردان موجود است، نمی‌توان این‌گونه اندیشید که یک بازیگر با هر قابلیتی که داشت، می‌تواند به روی صحنه رفته و اساسا شایستگی چنین حضوری را ندارد چرا که تمام این موارد، از فیلتر کارگردان و دیگر صاحبان نمایش عبور کرده و چیزی به دلخواه بازیگر رقم نمی‌خورد.
فارغ از تمامی این موارد، هم‌اکنون چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره‌ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال می‌کنند به راحتی فراهم است و اینکه برخی عنوان می‌کنند حضور سلبریتی‌ها، محدود شدن فضای کاری هنرمندان عرصه تئاتر را تشدید می‌کند، منطق درستی نداشته و نمی‌توان بر آن تکیه کرد.
«حضور سلبریتی‌ها در عرصه تئاتر تاکنون منتج به اتفاق‌های خوبی شده که مهمترین آن، فروش بالای آن آثار بوده که اقتصاد این هنر را در طول سال با افزایش قابل‌توجهی همراه کرده و سبب می‌شود تا سانس‌های برخی از این نمایش‌ها تا روز‌های متوالی رزرو شده و سالن‌ها پر شوند»
هنر تئاتر در کشور، نسبت به سینما و شبکه نمایش خانگی، از برخی محدودیت‌های بعضا تاریخی رنج می‌برد. در طول این سال‌ها تلاش‌های بسیاری صورت گرفته تا بسیاری از این محدودیت‌ها مرتفع شود. رویکردی که قطعا با استقبال دوستداران و دلسوزان این هنر همراه است بنابراین نباید با ایراداتی از این دست، زمینه فعالیت در این عرصه را محدود کرد و مخاطب را نسبت به این هنر، دلسرد کرد. حداقل امروز که هنر نمایش، تلالویی ویژه در حیات پساکرونایی خود دارد، باید با همبستگی و دلسوزی، زمینه اعتلای بیشتر هنر تئاتر در کشور را رقم زد و موانع پیش‌رو را عقلانی و حساب‌شده مرتفع کرد.
منبع: ایرنا
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟