بازگشت «کارآگاه» به تلویزیون
تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۶۴۱۸۲۵
سینما و تلویزیون > رادیو و تلویزیون - الهام نداف:
پرونده سریالسازی در ژانر پلیسیـ معمایی، بعد از انقلاب در سالهای ابتدایی دهه۷۰ بهصورت جدی با «شلیک نهایی» پی گرفته شد؛ پروندهای که پیشتر، محسن شاهمحمدی با ساخت سریالهایی چون «هشدارهای پلیس» و «آینه عبرت» در دهه۶۰ و حمید تمجیدی با «مزد ترس» (سال۷۱) گشوده بودند و خود شاهمحمدی با شلیک نهایی، سروشکل مناسبتری به آن داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اما بعد از پخش اين مجموعه، سطح سليقه مخاطب بالا رفت. فيلمنامه موفق اين سريال كه حسين پاكدل و شاهمحمدي مسئوليت نوشتن آن را بر عهده داشتند و همچنين بازي قابلقبول رضا كيانيان در نقش جمشيد و داريوش فرهنگ در نقش سرهنگ كلاني، انگيزه ساخت سريالهاي پليسي را در تلويزيون بالا برد. يك سال بعد از پخش شليك نهايي و استقبال از آن، حسن هدايت دستبهكار شد تا نخستين سريال پليسي كارآگاهمحور را مقابل دوربين ببرد. «كارآگاه علوي» با بازي احمد نجفي، روايتگر پروندههاي اداره تأمينات در سالهاي 1308تا 1314بود.
مجموعههاي ناموفقاما در ادامه، همكاري پليس با فيلمسازان براي ساخت مجموعههاي پليسي، چنگي به دل نزد و جز «سرنخ» كيومرث پوراحمد و «خواب و بيدار» مهدي فخيمزاده، مابقي سريالها نتوانستند در خاطره جمعي مخاطبان جايي براي خود باز كنند.
اگرچه چند سالي است كه تلويزيون پخش سريال پليسي همزمان با هفته نيروي انتظامي را وظيفه خود ميداند اما هيچيك از اين مجموعهها به دلايل مختلف هنوز نتوانستهاند همپاي سريالهاي پليسي دهه70 مخاطب را با خود همراه كنند. شايد به همين خاطر امسال همكاري پليس با تلويزيون، شكل و شمايل تازهاي به خود گرفت و كريم لكزاده توانست چهره واقعيتري از پليس در فيلمنامه نوار زرد به تصوير بكشد؛ «من اساسا فيلمكوتاهساز هستم و فيلمهاي بلندي هم كه ساختهام تجربهگرا و مستقل بودهاند.ماجراي فيلمنامهنويسيام براي يك سريال تلويزيوني از جايي شروع شد كه مؤسسه «ناجي هنر» از من دعوت كرد سريالي براي پليس بنويسم. اين نخستين بار بود كه سريالنويسي را تجربه ميكردم.»
همكاري پليسنوار زرد به كارگرداني پوريا آذربايجاني و با بازي امير آقايي، نخستين تجربه سريالنويسي لكزاده است؛ جواني كه چندي پيش در مقام كارگردان ،فيلم «قيچي» را روانه پرده سالنهاي هنر و تجربه كرد:«طبيعتا اطلاعات و آگاهي چنداني از ژانر پليسيـ معمايي نداشتم اما ميدانستم كه اين ژانر در تلويزيون جايگاه قابلتوجهي دارد. خودم هم به اين ژانر علاقهمندم و واقعا برايم جذاب است اما علاقهاي به فيلمهاي پليسيـ اكشن به شكلي كه تا حالا در تلويزيون ديدهايم، نداشتم.»
لكزاده در بخشي از صحبتهاي خود يكي از عوامل موفقيت نوار زرد و استقبال مخاطب از آن را همكاري پليس با فيلمنامهنويس ميداند؛ اتفاقي كه پيش از اين كمتر شاهد آن بودهايم؛ «خوشبختانه در جلساتي كه با مؤسسه ناجي هنر داشتيم متوجه شديم كه گارد بستهاي ندارند؛ همان موقع تصميم گرفتيم پليس و كارآگاهي را به مخاطب نشان دهيم كه نمونهاش را كمتر ديده باشد و در عين حال مسئله آموزش به مردم براي مقابله با جرم و جنايت در لايههاي پوشيدهتري بيان شود. در واقع همراهي پليس من را علاقهمند كرد كه پروسه تحقيق را دقيقتر طي كنم.»
تأكيد فيلمنامهنويس بر معرفي كارآگاه ايراني را شايد بتوان يكي از دلايل جذابيت اين مجموعه در نظر گرفت؛ اتفاقي كه نمونه مشابه آن را در دهه70 و مجموعه كارآگاه علوي شاهد بوديم:«در ميان تحقيقات متوجه شدم كه كارآگاههاي ايراني واقعا چه ويژگيهايي دارند و اتفاقا چند جلسه با آنها داشتيم و ديديم چقدر آدمهاي جذابي هستند. اين آدمها با پيشفرضهاي ذهني مخاطب فاصله زيادي دارند؛ فاصلهاي كه بعد از معاشرتكردن با آنها، متوجه آن ميشويد. همين رفتوآمدها هم باعث شد كه من پيرنگ اصلي سريال را شكل دهم و انگيزه پيدا كنم كه فيلمنامه را بر اساس كليشهها و الگوهاي رايج پيش نبرم.»
دعواي خير و شرلكزاده در همان مراحل تحقيق، تصميم گرفت بخشي از داستان را به صورت مستند و با نگاه به پروندههاي واقعي پيش ببرد: «بخشي از پروندههايي كه در سريال ميبينيد، بر اساس مستندات است. البته بخشهايي از اين پروندهها به دستكاري و تخيل هم نياز داشت كه اين كار را انجام داديم. همچنين فرمي را در نظر گرفتيم كه در پايان هر قسمت، مخاطب از داستان اصلي دور نشود و خردهپيرنگها را در قسمتهاي بعدي دنبال كرديم. علاوه بر اين به گرههاي عاطفي هم فكر كرديم؛ اينكه قرار است با كارآگاهي روبهرو باشيم كه پيش از پليسبودن، يك انسان است. همه اينها به متفاوتشدن مجموعه كمك كرد. اما اگر بخواهيم به شكل بدوي به داستانهاي پليسي نگاه كنيم، به همان دعواي خير و شر ميرسيم. در چنين شرايطي اگر شر را نشان ندهيد، خير نميتواند خودنمايي كند و همين مقابله تكراري، تا اندازهاي دستمان را ميبست.
در نهايت با همكاري پليس، شكل تازهاي از جنايت و مكافات را به تصوير كشيديم و به نظرم نواز زرد قدم اول متفاوتكاركردن را برداشت.» اين كارگردان، نگاهي هم به مجموعه داستانهاي پليسيـمعمايي نويسندگان خارجي داشته است؛ همانهايي كه محبوبترين سريالهاي پليسي خارجي با الهام از آنها ساختهشدند: «نمونه داستانهاي آگاتا كريستي در مجموعه «پوآرو» هميشه برايم جذاب بود؛ اينكه در كشف جنايت هم رگههايي از درام وجود دارد و كارآگاه تنها آدم تأثيرگذار حل معما نيست؛ به همينخاطر سعي كردم تركيبي از شرلوك هلمز و پوآرو را در ذهن داشته باشم؛ مدلي كه به صورت ميداني پروسه چگونگي وقوع جرم را كشف ميكند. اين شيوه جذاب در داستانهاي پل استر هم وجود دارد.»
نوار زرد؛ شروعي تازهجزئيات شخصيتپردازي و اجراي آن در سريال نوار زرد، محور اصلي نقد منتقدان است. برخي معتقدند كه واقعگرايي در شخصيت اصلي سريال با بازي امير آقايي، در سكانسهايي جاي خود را به اغراق ميدهد اما لكزاده از نتيجه كار راضي است: «در كل از نوار زرد و پروسه توليد آن راضيام. اين نخستين تجربه فيلمنامهنويسي من براي تلويزيون است.
من خودم فيلمساز هستم و زمان نوشتن هر سكانس، ميتوانستم در ذهنم آن را كارگرداني كنم؛البته شايد اين ديدگاه اشتباه باشد اما گريزي از آن نبود. بخشهايي از سريال با آنچه در ذهن من بود، تفاوت دارد اما خب، اين موضوع كاملا طبيعي است چون مولفي به نام كارگردان وجود دارد كه دخلوتصرفهاي خودش را در فيلم انجام ميدهد و فيلتر او با فيلتر نويسنده متفاوت است.
برخي ويژگيهاي شخصيت كاوه كيهان، همان چيزي بود كه زمان نوشتن به آن رسيدم اما اگر قرار بود خودم بهعنوان كارگردان پشت دوربين قرار بگيرم، تغييراتي در طراحي لباس و برخي جزئيات كاراكتر ايجاد ميكردم. با اين همه از نتيجه كار راضيام.» نوار زرد با همه نقاط ضعف و قوتش ميتواند شروعي تازه براي همكاري پليس با تلويزيون باشد؛ فصل تازه سريالسازي در ژانر پليسي ـ معمايي. به گفته لكزاده،كمي فاصلهگرفتن از بخشنامههاي آموزشي و بايدها و نبايدهاي ارگاني و سازماني و توجه به جذابيت دراماتيك در ساخت چنين آثاري، ميتواند بيش از هميشه تأثيرگذار باشد. با اين روند ميتوان اميدوار بود كه ارگانهاي سفارشدهنده ابتدا به جذابيت درام توجه كنند نه فقط پيامهايي كه قرار است منتقل كنند.
در همین زمینه: آغاز پخش فصل دوم لیسانسهها از نخستین شنبه آذر سرزمین کهن باز هم روی آنتن نرفت نامها برای جذب مخاطبمنبع: همشهری آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۴۱۸۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازیگری متفاوت عمو پورنگ؛ منتظر این سریال در نمایش خانگی باشید
آفتابنیوز :
این روزها سریالهایی در راه تلویزیوناند و در عین حال برخی از تلویزیونیهای با قدمت هم با کاری جدید سر از نمایشخانگی درمیآورند.
پیگیریهایی که انجام شده این روزها تلویزیون ۵۲ سریال در حال پیشتولید و تولید دارد که از سمتِ سیمافیلم پیش میرود و سریالهایی هم توسط برخی از سازمانها و نهادهای فرهنگی پیش میرود که به روال گذشته برای پخش از تلویزیون ساخته میشوند.
به طور مثال سریال «بوقچی» که مجموعه تلویزیونی فوتبالی است، البته در دهههای گذشته داریوش ارجمند و اکبر عبدی سریال «به سوی افتخار» را با فضای مافیای فوتبال به آنتن تلویزیون رساندند. یا «پژمان» با بازی پژمان جمشیدی و پرداختن به بازیکنان شناخته شده و مصائب و مشکلاتشان، «سه پنج دو» به گونهای سرمایهگذاران و مافیای فوتبال، «آخرین بازی» و «لژیونر» هم جزو دیگر کارهای فوتبالی به شمار میرود که تاکنون در ساختار تلویزیون به آنها پرداخته شده است.
البته این روزها «پرویز خان» هم بعد از حضور در جشنواره فیلم فجر و اکران در سینما به شبکه نمایشخانگی آمده است.
حالا باید دید «بوقچی» با چه هدفی ساخته شده و تنها قصدِ به هیجان درآوردن مخاطب به واسطه پرداختن به «فوتبال» در یک اثر نمایشی را دارد یا به دنبال اهدافی دیگر است؟
این سریال در تهران به فیلمبرداری خودش ادامه میدهد و پیگیریها نشان میدهد تا تیرماه تصویربرداری سریال ادامه خواهد داشت. حسن حبیبزاده کارگردانی سریال را برعهده دارد و گفته میشود موسسه هنری سوره آن را تهیه میکند. در این سریال حسن پورشیرازی، امیر غفارمنش، آرش نوذری، امیر کربلاییزاده، شهره سلطانی، رامین ناصر نصیر و بسیاری دیگر از هنرمندان به ایفای نقش میپردازند.
اما سریالی دیگر که تلویزیونیهای قدیم به سمتِ آن رفتهاند یک سریال فانتزی در حوزه کودک و نوجوان است که برای اولین بار داریوش فرضیایی یا همان عمو پورنگ در برنامه تحویل سال یک خبر کوتاهی از آن داد. سریال «لالایی» که قرار است با بازی او بعد از مدتها غیبت و البته فضایی متفاوت از یکی از پلتفرمهای نمایشخانگی پخش شود.
این سریال به کارگردانی احمد درویشعلیپور که سالها با داریوش فرضیایی کار کرده و «سرزمین بالشها» را با او در شبکه نمایشخانگی داشت این روزها در اواخر تصویربرداری به سر میبرند و گروه در تهران مشغول فعالیتاند تا اواخر اردیبهشتماه کار به پایان برسد. قرار است این سریال امسال در یکی از پلتفرمهای نمایشخانگی پخش شود.
امیر کربلاییزاده که مدتها از او خبری نیست و بیشتر به آموزش استندآپ کمدی و اجرای تئاتر مشغول است در این سریال به ایفای نقش میپردازد و فرهاد بشارتی هم چندی پیش از حضور خود در این سریال خبر داده بود. قطعاً بازگشت داریوش فرضیایی بعد از مدتها با سریالی در شبکه نمایشخانگی را میتوان به فال نیک گرفت، چون خبرها حاکی از همکاری مجدد او با تلویزیون است.
سریال «لالایی» و نقشآفرینی داریوش فرضیایی متفاوت از کارهایی است که تاکنون از او به عنوان کاراکتر عمو پورنگ دیده شده است. در عین حال باید دید با حضور او و هنرمندانی که در «محل گل و بلبل» و برخی از پروژههایی که او و دوستان داریوش فرضیایی فعالیت داشتهاند میتواند اقبال را نسبت به محدود کارهای کودکانه نمایشخانگی برگرداند یا خیر.
منبع: خبرگزاری تسنیم